Pieśń “Chłopcy do rej” to dawna, żeglarska pieśń, która opowiada historię bosmana i jego załogi. Chłopcy wyruszają w podróż po morzu, do której porywa ich wiatr, obiecany przez bosmana. Pieśń opisuje trudną pracę oraz heroiczne działania chłopców, którzy wartko bujają żagle, grząc do rejów. W akompaniamencie słychać też nutki strachu, kiedy załoga musi zmierzyć się z sztormem. Pieśń zawiera niewielką nucę nadziei, kiedy kończy się spokojnym skrzypieniem i pytaniem – czy jeszcze powróci swoją załogę, by zobaczyć swoje ukochane żony? Jest to lekko nostalgiczna, oparta na faktach pieśń, która dostarcza przygody każdemu, kto ma odwagę by słuchać i dzielić się nią z innymi.
Tekst Utworu „Chłopcy do rej”
A bosman dał nam cynk,
Wiać będzie fordewind.
Rozbuja białe żagle wyposzczone!
Do lądu setki mil,
W powietrzu ciągle sztil.
Gdzie wiatr, gdzie ten wiatr,
Co bosman go obiecał?
Ref:
Hura! hura! Gdy wiatr nas gna!
Hurej! hurej! Coraz bliżej..
Hura! hura! Chłopcy na maszt!
Hurej! hurej! Chłopcy do rej!
Hej! Chłopcy do rej!
A pierwszy krzyknął: „Hej
Chłopaki, grzać do rej!”
Już buja białe żagle rozpuszczone!
Po wodzie sunie szkwał,
I szarpie szczyty fal!
To raj! To jest raj,
Co bosman go obiecał!
Ref:
Wtem bosman krzyknął: „Won
Na reje! Idzie sztorm!”
Rozpruje białe żagle wyposzczone!
I znów na górę żwawo!
Tam dmucha: Lewo, prawo!
Nie tak… To nie tak,
bosman obiecywał…
Ref:
Ktoś w górze krzyknął w dal:
„Ech ten cholerny fach!”
I strach: „Czy zobaczę jeszcze żonę?”
Ucichła pracy pieśń.
Już pora na dół zejść.
Czy spadł? Czy ktoś spadł
Na koniec swego życia?!
Ref:
Posłuchaj utworu poprzez YouTube poniżej
Dodaj komentarz