Ludu, mój ludu

„Ludu, mój ludu” to jedna z najbardziej przejmujących pieśni wielkopostnych w tradycji polskiej, głęboko zakorzeniona w liturgii Wielkiego Piątku. Jej tekst stanowi poetycką parafrazę Improperiów (łac. wyrzuty, skargi), czyli antyfon śpiewanych podczas Adoracji Krzyża w Kościele katolickim. Pieśń wyraża ból cierpiącego Chrystusa, który, wisząc na krzyżu, zadaje dramatyczne pytania swojemu ludowi: „Cóżem ci uczynił?”

Symbolika i przesłanie

W pieśni zestawione są dobrodziejstwa Boga względem Narodu Wybranego – jak wyprowadzenie z Egiptu, cudowne karmienie manną czy ochronę podczas wędrówki przez pustynię – z cierpieniem Jezusa zadanym przez ludzi, których przyszedł zbawić. Wersety mają charakter litanii bólu, a refren „Ludu mój, ludu…” powtarzany po każdej strofie staje się wezbranym lamentem i apelem do sumienia wiernych.

Kontekst liturgiczny

  • Śpiewana w Wielki Piątek podczas adoracji Krzyża, gdy wierni oddają cześć Ukrzyżowanemu.
  • Odpowiada tradycji Improperiów, które swój początek mają w proroctwie Micheasza (Mi 6,3): „Ludu mój, cóżem ci uczynił?”
  • Po trzech pierwszych strofach tradycyjnie dodaje się Trisagion – starożytne wołanie do Boga o miłosierdzie: „Święty Boże, Święty Mocny…”

Historia i opracowania muzyczne

Na przestrzeni wieków Improperia inspirowały wielu kompozytorów, m.in. Palestrinę, Victorię, a w Polsce Stanisława Moniuszkę i współcześnie Mariana Sawę oraz Pawła Łukaszewskiego.

Pieśń została opublikowana w 1838 roku przez ks. Michała Marcina Mioduszewskiego w „Śpiewniku kościelnym”.

Melodia pieśni bazuje na znanym motywie używanym m.in. w pieśni Zbliżam się w pokorze.

Ludu, mój ludu – tekst

Ludu mój ludu, cóżem ci uczynił
W czymem zasmucił, albo w czym zawinił.
Jam cię wyzwolił z mocy faraona,
a tyś przyrządził krzyż na me ramiona.

Ludu mój ludu…
Jam cię wprowadzi w kraj miodem płynący,
tyś mi zgotował śmierci znak hańbiący.

Ludu mój ludu…
Jam ciebie szczepił winnico wybrana,
a tyś mnie poił octem swego Pana.

Ludu mój ludu…
Jam dla cię spuszczał na Egipt karania,
a tyś mnie wydał na ubiczowania.

Ludu mój ludu…
Jam faraona dał w obłęd bałwanów,
a tyś mnie wydał książętom kapłanów.

Ludu mój ludu…
Morzem otworzył, byś szedł suchą nogą.
a tyś mi włócznią bok otworzył srogą.

Ludu mój ludu…
Jam był ci wodzem, w kolumnie obłoku,
tyś mnie wiódł słuchać Piłata wyroku.

Ludu mój ludu…
Jam ciebie karmił manny rozkoszami,
tyś mi odpłacił policzkowaniami.

Ludu mój ludu…
Jam ci ze skały dobył wodę zdrową,
a tyś mnie poił goryczą żółciowa.

Ludu mój ludu…
Jam dał, że zbici Chaanan królowie,
a ty zaś trzciną biłeś mnie po głowie.

Ludu mój ludu…
Jam dał ci berło Judzie powierzone,
a tyś mi wtłoczył cierniowa koronę.

Ludu mój ludu…
Jam cię wywyższył między narodami,
tyś mnie na krzyżu podwyższył z łotrami.


Posłuchaj utworu poprzez YouTube poniżej

piesniobranie.pl logo

Redakcja Pieśniobranie.pl jest autorem wielu artykułów na blogu, podejmując tematy związane z historią, kulturą i tradycją pieśni. Dzięki ich pracy, czytelnicy mogą odkryć różnorodność pieśni, które łączą pokolenia, oraz nauczyć się więcej o ich roli w życiu społeczności na przestrzeni wieków. Profil “Redakcja Pieśniobranie.pl” reprezentuje zespół pasjonatów, którzy dzielą się swoją wiedzą i miłością do pieśni, sprawiając, że strona ta jest nie tylko źródłem tekstów pieśni, ale również miejscem edukacji i inspiracji.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *