Te Deum – Ciebie Boga Wysławiamy

Te Deum – Ciebie Boga wysławiamy to wczesnochrześcijański utwór liturgiczny, znany w łacińskim oryginale jako Te Deum laudamus. Powstał prawdopodobnie pod koniec IV wieku. Tradycja przypisuje jego autorstwo świętemu Ambrożemu i świętemu Augustynowi, choć większość badaczy wskazuje dziś na Nicetasa z Remesiany. Utwór od wieków zajmuje wyjątkowe miejsce w liturgii Kościoła jako pieśń dziękczynna i wyznanie wiary.

Treść i symbolika

  • Uwielbienie Boga – otwarcie hymnu to pochwała Ojca, którego chwałę głosi całe stworzenie.

  • Chwała Niebios – do modlitwy dołączają aniołowie, cherubini i serafini, śpiewając trzykrotne Święty.

  • Kościół pielgrzymujący i triumfujący – głosy apostołów, proroków i męczenników łączą się w jednej pieśni.

  • Chrystus Zbawiciel – utwór opisuje Jego wcielenie, śmierć, zmartwychwstanie i ponowne przyjście.

  • Prośba o opiekę – końcowe strofy są modlitwą wiernych o przebaczenie, obronę i życie wieczne.

Zastosowanie

Te Deum wykonywane jest podczas szczególnych momentów życia Kościoła:

  • wyboru papieża, soborów i synodów,

  • święceń i konsekracji zakonnych,

  • uroczystości Zesłania Ducha Świętego, Bożego Ciała czy rezurekcji,

  • nieszporów na zakończenie roku (odpust zupełny za wspólne odmówienie).

Znaczenie kulturowe

Utwór inspirował wielu kompozytorów – od Charpentiera, Händla i Mozarta, po Berlioza, Brucknera, Dvořáka, Pendereckiego, Kilara czy Łukaszewskiego. Był też wykonywany przy koronacjach królewskich, zwycięstwach militarnych i wydarzeniach państwowych.

Tekst Pieśni „Te Deum – Ciebie Boga Wysławiamy”

1. Ciebie Boga wysławiamy,
Tobie Panu wieczna chwała,
Ciebie Ojca, niebios bramy,
Ciebie wielbi ziemia cała.

2. Tobie wszyscy Aniołowie,
Tobie Moce i Niebiosy,
Cheruby, Serafinowie,
ślą wieczystej pieśni głosy.

3. Święty, Święty, nad Świętymi,
Bóg Zastępów, Król łaskawy,
Pełne niebo z kręgiem ziemi,
Majestatu Twojej sławy.

4. Apostołów Tobie rzesza,
chór Proroków pełen chwały,
Tobie hołdy nieść pośpiesza
Męczenników orszak biały.

5. Ciebie poprzez okrąg ziemi,
z głębi serca ile zdoła,
Głosy ludów zgodzonymi,
wielbi święta pieśń Kościoła.

6. Niezmierzonej Ojca chwały,
Syna Słowo wiekuiste,
Z Duchem wszechświat wielbi cały,
Królem chwały Tyś, o Chryste.

7. Tyś Rodzica Syn z wiek wieka,
by świat zbawić swoim zgonem,
Przyoblókłszy się w człowieka,
nie wzgardziłeś Panny łonem.

8. Tyś pokruszył śmierci wrota;
starł jej oścień w męki dobie
I rajskiego kraj żywota,
otworzyłeś wiernym sobie.

9. Po prawicy siedzisz Boga,
w chwale Ojca, Syn Jedyny,
Lecz gdy zagrzmi trąba sroga,
przyjdziesz sądzić ludzkie czyny.

10. Prosim, słudzy łask niegodni,
wspomóż, obmyj grzech co plami,
Gdyś odkupił nas od zbrodni
Drogiej swojej Krwi strugami.

11. Ze Świętymi w blaskach mocy,
wiecznej chwały zlej nam zdroje:
Zbaw o Panie, lud sierocy,
Błogosław dziedzictwo swoje.

12. Rządź je, broń po wszystkie lata,
prowadź w niebios błogie bramy,
My w dzień każdy, Władco świata,
Imię Twoje wysławiamy.

13. Po wiek wieków nie ustanie,
Pieśń, co sławi Twoje czyny,
O w dniu onym racz nas Panie
od wszelakiej ustrzec winy.

14. Zjaw swą litość w życiu całym
tym, co żebrzą Twej opieki:
w Tobie Panie zaufałem,
Nie zawstydzę się na wieki.

Posłuchaj Utworu “Te Deum – Ciebie Boga Wysławiamy” poprzez YouTube poniżej

Tadeusz Baranowski - Edytor piesniobranie.pl

Tadeusz, z wykształcenia psycholog, od dwudziestu lat bada wpływ muzyki na zdrowie psychiczne. Jego artykuły i porady pokazują, jak muzyka może być formą terapii wspierającą dobrostan.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *