“Gdy się Chrystus rodzi” – jedna z najbardziej rozpoznawalnych i cenionych polskich pieśni religijnych, śpiewaną podczas kościelnego okresu Bożego Narodzenia. Ta anonimowa kolęda, bogata w historyczne i kulturowe znaczenie, jest śpiewana zarówno w liturgii katolickiej, jak i protestanckiej. Pochodząca z druku ks. Michała Mioduszewskiego z 1843 roku, współczesna melodia “Gdy się Chrystus rodzi” jest określana w niektórych źródłach jako starofrancuska.
Tekst kolędy opowiada o narodzeniu Chrystusa i radosnym ogłoszeniu tej nowiny pasterzom przez anioły. Każda zwrotka, zakończona chóralnym „Gloria, gloria, gloria in excelsis Deo”, niesie ze sobą głębokie przesłanie o uniwersalności i radości płynącej z narodzin Zbawiciela.
Strona oferuje nie tylko tekst kolędy, ale również jej nagranie, co pozwala na pełne doświadczenie jej piękna i ducha Bożego Narodzenia. “Gdy się Chrystus rodzi” została przetłumaczona na wiele języków, w tym łaciński, niemiecki i szwedzki, co świadczy o jej uniwersalnym przesłaniu i popularności.
Zapraszamy do wspólnego śpiewania i celebrowania tej wyjątkowej kolędy, która od wieków rozbrzmiewa w kościołach i domach, przypominając o cudzie narodzenia Jezusa i przynosząc atmosferę świątecznego ciepła i wspólnoty.
Tekst Utworu „Gdy się Chrystus rodzi”
1. Gdy się Chrystus rodzi
i na świat przychodzi,
ciemna noc w jasnościach
promienistych brodzi.
Aniołowie się radują,
pod niebiosa wyśpiewują:
Gloria, gloria, gloria
in excelsis Deo!
2. Mówią do pasterzy,
którzy trzód swych strzegli,
aby do Betlejem
czym prędzej pobiegli,
bo się narodził Zbawiciel
wszego świata Odkupiciel:
Gloria…
3. O niebieskie duchy
i posłowie nieba,
powiedzcież wyraźniej,
co nam czynić trzeba,
bo my nic nie pojmujemy,
ledwo od strachu żyjemy:
Gloria…
4. Idźcie do Betlejem,
gdzie Dziecię zrodzone,
w pieluszki powite,
w żłobie położone,
oddajcie Mu pokłon boski,
On osłodzi wasze troski:
Gloria…
5. A gdy pastuszkowie
wszystko zrozumieli,
zaraz do Betlejem
spieszno pobieżeli,
i zupełnie tak zastali
jak Anieli im zeznali:
Gloria…
6. A stanąwszy w miejscu
pełni zadumienia,
iż się Bóg tak zniżył
do swego stworzenia,
padli przed Nim na kolana
i uczcili swego Pana:
Gloria…
7. Wreszcie kiedy pokłon
Panu już oddali,
z wielką wesołością
do swych trzód wracali,
że się stali być godnymi
Boga widzieć na tej ziemi:
Gloria…
Posłuchaj utworu poprzez YouTube poniżej
Dodaj komentarz