„Quisqueyanos valientes” (pol. „Dzielni Quisqueyanowie”) to narodowy Hymn Dominikany, którego muzykę skomponował José Rufino Reyes y Siancas, a słowa napisał Emilio Prud’Homme w 1882 roku.
Inspiracją do powstania hymnu był argentyński utwór, który Reyes przeczytał w paryskiej gazecie. Tekst hymnu powstał w 1883 roku, a fragmenty po raz pierwszy zostały wykonane publicznie 17 sierpnia tego samego roku w Santo Domingo.
Hymn wyraża dumę z walki o wolność i niepodległość Dominikany. Odwołuje się do historycznych bitew i bohaterów narodowych, takich jak Francisco del Rosario Sánchez i Juan Pablo Duarte. W tekście pojawiają się ważne miejsca walk jak Las Carreras, Beler i Capotillo.
W tekście hymnu używa się nazwy „Quisqueya”, odnoszącej się do wyspy Hispaniola. Hymn podkreśla poświęcenie i nieustępliwość narodu dominikańskiego oraz jego dążenie do wolności, wyrażając hasło: być wolnym lub umrzeć.
Hymn został oficjalnie uchwalony przez Kongres Dominikany 7 czerwca 1897 roku, jednak prezydent Ulises Heureaux zawetował ustawę z powodu sprzeciwu wobec autora tekstu. Dopiero 30 maja 1934 roku hymn stał się prawnie obowiązujący po śmierci prezydenta i ustabilizowaniu sytuacji politycznej.
W praktyce hymnem wykonuje się zazwyczaj pierwsze cztery zwrotki, które symbolizują ducha walki i niepodległości oraz honorują historyczne dziedzictwo kraju.
Tekst Hymnu
Quisqueyanos valientes, alcemos
Nuestro canto con viva emoción,
Y del mundo a la faz ostentemos
Nuestro invicto glorioso pendón.
¡Salve el pueblo que intrépido y fuerte,
A la guerra a morir se lanzó
Cuando en bélico reto de muerte
Sus cadenas de esclavo rompió.
Ningun pueblo ser libre merece
Si es esclavo indolente y servil;
Si en su pecho la llama no crece
Que templó el heroismo viril.
Mas Quisqueya la indómita y brava
Siempre altiva la frente alzará:
Que si fuere mil veces esclava
Otras tantas ser libre sabrá.
Que si dolo y ardid la expusieron
de un intruso señor al desdén,
a Las Carreras ! a Beller!… campos fueron
que cubiertos de gloria se ven.
Que en la cima de heroíco baluarte,
de los libres el verbo encarnó,
donde el genio de Sánchez y Duarte
a ser libre o morir enseñó.
Y si pudo inconsulto caudillo
de esas glorias el brillo empañar,
de la guerra se vio en Capotillo
la bandera de fuego ondear.
Y el incendio que atónito deja
de Castilla al soberbio león,
de las playas gloriosas le aleja
donde flota el cruzado pendón.
Compatriotas, mostremos erguidos
nuestra frente, orgullosos de hoy más;
que Quisqueya será destruida
pero sierva de nuevo, jamás.
Que es santuario de amor cada pecho
de la patria se siente vivir;
Y es su escudo invencible, el derecho;
Y es su lema: ser libre o morir.
Libertad que aún se yergue serena
La victoria en su carro triunfal.
Y el clarín de la guerra aún resuena
Pregonando su gloria inmortal.
¡Libertad! Que los ecos se agiten
Mientras llenos de noble ansiedad
Nuestros campos de gloria repiten
¡Libertad! ¡Libertad! ¡Libertad!
Hymn – polski tekst
Odważni Quisqueyanos, wznieśmy
Nasz hymn z żywym uczuciem,
I światu na obliczu pokażmy
Nasz niezwyciężony, chwalebny sztandar.
Niech żyje lud, który nieustraszony i silny,
Na wojnę, by umrzeć, ruszył
Gdy w śmiertelnym wojennym wyzwaniu
Swoje kajdany niewoli złamał.
Żaden lud wolnym być nie zasługuje
Jeśli jest niewolnikiem leniwym i służalcym;
Jeśli w jego piersi nie rośnie płomień
Który hartował męskie bohaterstwo.
Lecz Quisqueya nieujarzmiona i dzielna
Zawsze dumnie czoło uniesie:
Bo jeśli tysiąc razy niewolnicą była
Tyleż razy wolną być umie.
Jeśli podstęp i zdrada wystawiły ją
Na pogardę obcego pana,
Na Las Carreras! na Beller! … pola stały się
Które chwałą okryte są.
Na szczycie bohaterskiej twierdzy,
Słowo wolnych się wcieliło,
Gdzie geniusz Sancheza i Duarte
Nauczył być wolnym lub umrzeć.
A jeśli lekkomyślny wodz zdołał
Blask tych chwał przyćmić,
Na wojnie w Capotillo
Ogień sztandaru powiewał.
I pożar, który zdumiony zostawia
Zamorski lew Kastylijski,
Z chwalebnych plaż go oddala
Gdzie powiewa krzyżowy sztandar.
Rodacy, pokażmy wzniesieni
Nasze czoło, dziś jeszcze bardziej dumni;
Bo Quisqueya może być zniszczona
Lecz nigdy znów niewolnicą.
Bo sanktuarium miłości jest każde serce
Które ojczyznę czuje żyć;
I jej niepokonany jest tarczą praworządność;
A jej hasłem: być wolnym lub umrzeć.
Wolność, która wciąż spokojnie stoi
Zwycięstwo na swoim tryumfalnym rydwanie.
I trąbka wojny wciąż rozbrzmiewa
Głosząc jej nieśmiertelną chwałę.
Wolność! Niech echa się rozbudzą
Gdy pełni szlachetnej tęsknoty
Nasze pola chwały powtarzają
Wolność! Wolność! Wolność!
Posłuchaj Hymnu poprzez YouTube poniżej
Najczęściej Zadawane pytania – Hymn
Jaki jest tytuł hymnu narodowego Dominikany?
Hymn narodowy Dominikany nosi tytuł „Quisqueyanos valientes”, co oznacza „Dzielni Quisqueyanowie” i jest symbolem dumy narodowej oraz walki o niepodległość.
Kto skomponował muzykę i napisał tekst hymnu Dominikany?
Muzykę hymnu skomponował żose Rufino Reyes y Siancas, a tekst napisał Emilio Prud’Homme w roku 1882, wzorując się na hymnie argentyńskim.
Kiedy hymn Dominikany został oficjalnie uznany?
Hymn został oficjalnie uchwalony przez Kongres Dominikany 7 czerwca 1897 roku, lecz dopiero 30 maja 1934 roku stał się prawnym hymnem po ustabilizowaniu sytuacji politycznej.
Co oznacza słowo „Quisqueya” w tytule hymnu?
Słowo „Quisqueya” odnosi się do wyspy Hispaniola i jest tradycyjnym określeniem użytym w tekście hymnu jako symbol ojczyzny i dziedzictwa, choć nie pochodzi z oryginalnego języka Taíno.
Jakie motywy przewodnie porusza hymn Dominikany?
Hymn podkreśla dumę z walki o wolność i niepodległość, celebruje bohaterów narodowych takich jak Francisco del Rosario Sánchez i Juan Pablo Duarte oraz wspomina historyczne bitwy jak Las Carreras i Capotillo.
Halina to doświadczona muzykolog z ponad dwudziestoletnim stażem w dziennikarstwie muzycznym. Absolwentka Akademii Muzycznej w Krakowie, pasjonatka polskiej muzyki ludowej i tradycyjnej, łączy w swojej pracy historię z nowoczesnością.
Dodaj komentarz