Pieśń “Rozmyślajmy dziś” to wzniosła, wielkopostna modlitwa, która wzywa nas do refleksji nad naszymi postanowieniami i wybaczenia innym. Pieśń zachęca nas do zatrzymania się i skupienia na naszych słowach i czynach, abyśmy mogli uzyskać błogosławieństwo Boże. Tekst pieśni jest pełen pięknych obrazów i metafor, które wzmacniają jej wzniosły charakter. Pieśń ta jest wykonywana w wielu różnych wariantach, zarówno w wersji solowej, jak i z chórem. Każde wykonanie przenosi słuchacza w świat wiary i skupienia, aby mógł zanurzyć się w refleksji i modlitwie.
Tekst Utworu „Rozmyślajmy dziś”
1. Rozmyślajmy dziś, wierni chrześcijanie,
jako Pan Chrystus za nas cierpiał rany;
od pojmania nie miał odpocznienia,
aż do skonania.
2. Naprzód w Ogrojcu wziął pocałowanie,
tam Judasz zdrajca dał był katom znamię:
oto patrzajcie, mego Mistrza macie,
Tego imajcie.
3. Wnet się rzucili jako lwi zaciekli,
Apostołowie od Niego uciekli,
On zaś był śpiesznie wiedzion do Annasza,
pociecha nasza.
4. Przed sąd Piłata gdy był postawiony,
niesprawiedliwie został oskarżony
rozkazał Piłat, by był biczowany
ten Pan nad pany.
5. Koronę z ciernia żołnierze uwili,
naszemu Panu na głowę wtłoczyli,
naśmiewając się przed Nim przyklękali,
Królem Go zwali.
6. Krzyknęła potem tłuszcza zbuntowana:
“Nie chcemy Tego za swego mieć Pana,
niechaj na krzyżu swój żywot położy
Ten to Syn Boży”.
7. Krzyż niosąc na śmierć szedł nieustraszenie,
oprawcy niecni zwlekli zeń odzienie,
do krzyża Zbawcę okrutnie przybili,
octem poili.
8. Z wołaniem głośnym po tak srogiej męce
skonał, oddając ducha w Ojca ręce;
zagasło słońce, strach ludzi oniemia,
trzęsła się ziemia.
9. Zstąpił do piekieł Król wieczystej mocy,
z niewoli lud swój wybawił sierocy;
umarłych ciała z grobów powstawały,
widzieć się dały.
10. Zacny Nikodem wraz z Józefem śmiało
zanieśli prośbę o Jezusa ciało;
dozwala Piłat, pełnią się bez zwłoki
Boże wyroki.
11. W wieczornej porze, nie tracąc ni chwili,
ostrożnie z krzyża Jezusa złożyli;
Matuchna Jego ciało piastowała,
rzewnie płakała.
12. Wnet prześcieradło usławszy na ziemi,
uczcili ciało balsamy drogimi,
w świeżo kowanym grobie położyli,
płacz uczynili.
13. Płaczmy i my też wierni chrześcijanie,
dziękując Panu za najdroższe rany;
iż, by nas zbawić, lejąc Krew obficie,
dał za nas życie!
Posłuchaj utworu poprzez YouTube poniżej
Dodaj komentarz