“Anna Jantar – Nic nie może przecież wiecznie trwać” – To utwór pełen nostalgii i refleksji nad przemijaniem czasu. Przenosi nas do znajomego adresu, gdzie schody, drzwi i codzienne detale wydają się takie same. Czy to wszystko tylko sen? Kwiaty na parapecie i kurz w kątach świadczą o przemijaniu i ulotności. W tajemniczym miejscu ukrywa się głęboki lęk. Ale mimo to, kochamy nieprzytomnie, nie bacząc na to, że nic nie może trwać wiecznie. Miłość również ma swoją cenę, którą kiedyś trzeba zapłacić. Cisza, nasze ręce i kolące myśli składają się na tę niepowtarzalną chwilę. Przyjdźcie do pieśniobranie.pl i odkryjcie więcej pieśni pełnych emocji i przemyśleń.
Tekst Utworu „Anna Jantar – Nic nie może przecież wiecznie trwać”
Znajomy adres, te same schody
I nagłych przestrachów drzwi
A może to wszystko się śni?
Zwyczajne kwiaty na parapecie
Po kątach też zwykły kurz
A jeśli to przepadło już?
Lęk, głuchy lęk na dnie skryty gdzieś
Wtedy dziwisz się, że tak kocham nieprzytomnie
Jak by zaraz świat miał się skończyć
Kiedy pytasz mnie: czemu rzucam się jak w ogień
Wprost w ramiona twe, myślę sobie:
Nic nie może przecież wiecznie trwać
Co zesłał los trzeba będzie stracić
Nic nie może przecież wiecznie trwać
Za miłość też przyjdzie kiedyś nam zapłacić
I tylko cisza, i nasze ręce i myśl koląca jak cierń
A jeśli tak naprawdę jest
Wtedy dziwisz się, że tak kocham nieprzytomnie
Jak by zaraz świat miał się skończyć
Kiedy pytasz mnie: czemu rzucam się jak w ogień
Wprost w ramiona twe, myślę sobie:
Nic nie może przecież wiecznie trwać
Co zesłał los trzeba będzie stracić
Nic nie może przecież wiecznie trwać
Za miłość też przyjdzie kiedyś nam zapłacić
Posłuchaj utworu poprzez YouTube poniżej
Dodaj komentarz