“Bóg się rodzi” – Utwór ten, autorstwa Franciszka Karpińskiego, znany również jako “Pieśń o Narodzeniu Pańskim”, został napisany na zamówienie księżnej Izabeli Lubomirskiej i po raz pierwszy zabrzmiał w 1792 roku w Białymstoku.
Charakteryzuje się pięcioma zwrotkami o ośmiu ośmiozgłoskowych wersach, z rymami żeńskimi i krzyżowymi, wzbogacony o łańcuch oksymoronów, co podkreśla znaczenie tego wyjątkowego wydarzenia w historii ludzkości. Melodia, utrzymana w rytmie poloneza, przypisywana jest Karolowi Kurpińskiemu, choć niektóre źródła sugerują ludowe pochodzenie utworu. W XIX wieku była już powszechnie znana w całej Polsce, śpiewana w różnych wariantach melodycznych.
“Bóg się rodzi” jest nie tylko kolędą o głębokim religijnym znaczeniu, ale także utworem o charakterze narodowym, nawiązującym do posiadłości książąt Lubomirskich. Na stronie udostępniamy zarówno tekst, jak i nagranie kolędy, co pozwala na pełne doświadczenie jej majestatycznej i wzruszającej atmosfery.
Zapraszamy do wspólnego śpiewania i odkrywania głębokiego przesłania tej pieśni, która jest integralną częścią polskiej kultury świątecznej i religijnej.
Tekst Utworu „Bóg się rodzi”
Bóg się rodzi, moc truchleje,
Pan niebiosów obnażony.
Ogień krzepnie, blask ciemnieje.
Ma granice – Nieskończony;
Wzgardzony, okryty chwałą,
Śmiertelny Król nad wiekami!
A Słowo ciałem się stało,
i mieszkało między nami.
Cóż masz niebo nad ziemiany?
Bóg porzucił szczęście swoje,
Wszedł między lud ukochany,
Dzieląc z nim trudy i znoje,
Niemało cierpiał, niemało,
Żeśmy byli winni sami,
A Słowo ciałem się stało,
I mieszkało między nami.
W nędznej szopie urodzony,
Żłób Mu za kolebkę dano!
Cóż jest, czym był otoczony?
Bydło, pasterze i siano.
Ubodzy, was to spotkało,
Witać Go przed bogaczami,
A Słowo ciałem się stało,
I mieszkało między nami.
Potem i króle widziani,
Cisną się między prostotą,
Niosąc dary Panu w dani:
Mirrę, kadzidło i złoto.
Bóstwo to razem zmieszało,
Z wieśniaczymi ofiarami,
A Słowo ciałem się stało,
I mieszkało między nami.
Podnieś rękę, Boże Dziecię,
Błogosław ojczyznę miłą!
W dobrych radach, w dobrym bycie,
Wspieraj jej siłę swą siłą,
Dom nasz i majętność całą,
I wszystkie wioski z miastami,
A Słowo ciałem się stało,
i mieszkało między nami.
Posłuchaj utworu poprzez YouTube poniżej
Dodaj komentarz