“Pałac (Ja nie narzekam)” to pieśń o nadziei i wierze w lepsze jutro, która znajduje się w śpiewniku pielgrzymkowym Laudate Dominum (Chwalcie Pana).
Pieśń mówi o prostym życiu na ziemi i wspaniałym pałacu w niebie, który czeka na wiernych. Piosenka zaczyna się od słów o skromnym życiu. Mówi, że choć na ziemi nie ma się wiele, to w niebie będzie piękny pałac. To przypomnienie, że prawdziwe bogactwo czeka na nas w wieczności.
Refren pieśni mówi o pałacu poza chmurami, w miejscu, gdzie nie ma smutku. Mówi, że w niebie wszystkie troski znikną. To obietnica radości i wiecznej młodości. W kolejnych zwrotkach pieśń opowiada o trudach życia na ziemi. Ale przypomina, że w niebie każdy dostanie swój pałac. Mówi, by nie współczuć, bo każdy pielgrzymuje do lepszego miejsca.
“Pałac (Ja nie narzekam)” to pieśń o wierze, że po życiu na ziemi, w niebie czeka na nas nagroda. To przesłanie dla wszystkich, że warto żyć dobrze i mieć nadzieję na wieczne szczęście.
Tekst Utworu „Pałac (Ja nie narzekam)”
Ja nie narzekam, choć wiele tu nie mam
Izdebkę małą i więcej nic
Ale w wieczności, w Niebieskim Raju
Będę mieć pałac, co złotem lśni
Tak ja mam pałac
Tam poza chmurami
W tym jasnym kraju
gdzie młodością wciąż trwa
Gdzie łzy nie płyną
Wszystkie troski przeminą
Tam mi mój Zbawca koronę da
Choć tutaj często zmęczony, znękany
I tak jak prorok, nad głową mam głaz
Ja się nie martwię, bo w Niebie dostanę
Swój własny pałac na wieczny czas
Ty mi nie współczuj, choć wydaję się? biedny
Ja pielgrzymuję do Górnych tych Stron
Ja szukam miasta, ze złotymi drogami
Tam ja dostanę koronę i dom
Dodaj komentarz