„Chwalcie, łąki umajone” to tradycyjna polska pieśń maryjna z XIX wieku, wykonywana głównie podczas nabożeństw majowych. Tekst wzywa całe stworzenie — przyrodę, zwierzęta, ludzi — do oddania czci Maryi jako Królowej nieba i ziemi. Pieśń łączy język biblijny z poetyckimi obrazami przyrody, tworząc podniosły hymn uwielbienia.
Dlaczego „Chwalcie, łąki umajone” jest śpiewana w maju i co wyraża?
Śpiewa się ją w maju, ponieważ ten miesiąc w tradycji katolickiej poświęcony jest Matce Bożej. Pieśń wyraża zbiorowy hołd dla Maryi, podkreślając Jej obecność, opiekę i duchową bliskość z wiernymi. Dzięki swojej melodyjnej formie i prostocie przekazu od pokoleń jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych utworów maryjnych w Polsce.
Tekst Utworu „Chwalcie, łąki umajone”
1. Chwalcie łąki umajone,
Góry, doliny zielone.
Chwalcie, cieniste gaiki,
Źródła i kręte strumyki!
2. Co igra z morza falami,
W powietrzu buja skrzydłami,
Chwalcie z nami Panią Świata,
Jej dłoń nasza wieniec splata.
3. Ona dzieł Boskich korona,
Nad Anioły wywyższona;
Choć jest Panią nieba, ziemi,
Nie gardzi dary naszymi.
4. Wdzięcznym strumyki mruczeniem,
Ptaszęta słodkim kwileniem,
I co czuje, i co żyje,
Niech z nami sławi Maryję!
Posłuchaj utworu poprzez YouTube poniżej
Redakcja Pieśniobranie.pl jest autorem wielu artykułów na blogu, podejmując tematy związane z historią, kulturą i tradycją pieśni. Dzięki ich pracy, czytelnicy mogą odkryć różnorodność pieśni, które łączą pokolenia, oraz nauczyć się więcej o ich roli w życiu społeczności na przestrzeni wieków. Profil “Redakcja Pieśniobranie.pl” reprezentuje zespół pasjonatów, którzy dzielą się swoją wiedzą i miłością do pieśni, sprawiając, że strona ta jest nie tylko źródłem tekstów pieśni, ale również miejscem edukacji i inspiracji.
Dodaj komentarz